Reklama

Proste zabawy logopedyczne powinny być codziennością każdego dziecka. W sumie od samego początku przygody z mówieniem. Od pierwszego ma, ba, gugu. Dzisiaj proponuję kilka prostych zabaw dla młodszych i starszych dzieci.

To zabawy oddechowe, ćwiczące również koncentrację więc nadają się także dla starszych uczniów. Choćby, jako forma relaksu. 

1. Zabawy oddechowe

Przygotuj dowolny wiatraczek lub wspólnie zróbcie go samodzielnie. Dlaczego wiatraczek, a nie np. piórko czy kawałek bibuły? Oczywiście te przedmioty też się sprawdzą, ale jakoś wiatraczek to zawsze jest przedmiot pożądania dla malucha. Najczęściej błyszczy i się kręci, i jest na patyku. Idealna zabawka, prawda? Poproś dziecko, aby wprawiło wiatraczek w ruch, dmuchając na niego:

  • dłuuuuugo,
  • krótko,
  • dłuuuuugo,
  • krótko.

A potem:

  • krótko, krótko,
  • dłuuuuugo,
  • krótko, krotko,
  • dłuuuugo.

I jeszcze:

  • krótko, krótko, dłuuuugo,
  • krótko, krótko, dłuuuugo.

A na koniec zabawy: malec przestaje dmuchać kiedy ty – odliczając „od tyłu” – dojdziesz do zera np. trzy, dwa, jeden, zero. Oczywiście im starsze dziecko, tym dłuższy może być to czas.

Ważne!
  • Pomiędzy każdą sekwencją podmuchów potrzebna jest min. 15-minutowa przerwa.
  • Pokazywanie tego co mówisz „na migi”, jest bardziej atrakcyjne dla dziecka np. dłuuuugo – rozciągasz ramiona, krótko – składasz je niemal do klaśnięcia dłońmi.
  • Poproś malucha, żeby teraz tobie pokazywał, jak długo masz dmuchać na wiatraczek.

Te zmiany szybkości, to również zabawy ćwiczące koncentrację. Nic innego, jak sekwencje do zapamiętania. Starszemu dziecku możesz proponować trudniejsze kombinacje do zapamiętania i wydmuchania.

2. Kwadrat oddechowy

Pokaż dziecku, jak wygląda kwadrat (długość boku: ok. 40 cm). Wystarczy, że narysujesz kształt palcem w powietrzu lub na dywanie. Można też oczywiście na kartce. Następnie ćwiczycie pokazywanie palcem kolejnych boków i oddychanie:

  1. pierwszy bok – wstrzymanie powietrza,
  2. drugi bok – wciągnięcie powietrza nosem (wdech),
  3. trzeci bok – ponowne wstrzymanie powietrza,
  4. czwarty bok – wydech.

I tak 2-3 razy. Nie więcej.

3. Piłeczka do zabawy

Poproś dziecko, by przetransportowało piłeczkę pingpongową z jednego miejsca na drugie, wyłącznie za pomocą oddechu (dmuchając i nadając piłce kierunek) np.

  • od kanapy do fotela,
  • najdalej jak umiesz (i mierzycie miarką),
  • żeby przeleciała przez próg,
  • do schodów,
  • na koniec dywanu itd.

4. Mecz

Na prostej powierzchni np. ławie w pokoju, kładziesz piłeczkę. Ty z jednej strony ławy, dziecko na przeciwległym boku. Każde z was ma za zadnia tak dmuchać w piłeczkę, żeby strzelić gola przeciwnikowi.

Możecie też zrobić mniejsze boisko. Wystarczy narysować na białej kartce A4 dwie bramki oraz połowę boiska i zabawa może się zacząć.5. Papuga

Poproś dziecko, aby wyraźnie powtarzało za tobą poszczególne sylaby. Łatwiej zachęcisz pociechę do papugowania jeśli pobawicie się w przedrzeźnianie lub staniecie przed lustrem.

  • AR, AR, AR
  • ER, ER, ER
  • OR, OR, OR
  • DRA, DRO, DRE
  • TRA, TRO, TRE
  • BRU, BRY, BRA
  • ATRA, ATRE, ATRO
  • RA, RO, RE, RI
  • GRA, GRO, GRE

Ojej Zmalowane Ojej Skarb Ojej Niespodzianka ksiązki dla dzieci ksiązka dla 3 latka

6. Balonikowe zabawy

Nadmuchaj balonik lub – jeśli pociecha jest na tyle duża – może zrobić to samodzielnie. Potem mazakami dorysowuje buźkę, oczy, uszy itd. Wymyślcie imię dla nowego kolegi i zagrajcie.

Na początku możecie go odbijać, podrzucać. Kiedy dziecko już się wyskacze, możesz zaproponować zabawę „Kto dalej?”. Chodzi o to, kto dalej zdoła dmuchnąć balon na największą odległość. Miej przy sobie miarkę, wtedy zabawa i mierzenie odleglości będą bardziej „na serio”.

7. Zaświergoleni

Sama pewnie zauważyłaś, że wykorzystywanie ciekawych zabawek bardzo pomaga w zachęcaniu dziecka do zabaw logopedycznych.

Długo szukałam odpowiedniej i wreszcie znalazłam: ptaki z wgranymi (nagranymi) prawdziwymi głosy np. kos, jaskółka, dzięcioł. Zobacz i posłuchaj na filmiku, jak świetnie można się nimi bawić.

Wiesz, dlaczego tak pieknie śpiewają?

Bo mają nagrane prawdziwe głosy ptaków, atestowane i zatwierdzone przez bardzo szacowne instytucje zajmujące się ornitologią: Cornell Lab of Ornithology (USA) i Centre Bioacoustique, Alpin. Pluszaki są także zaakceptowane przez RSPB (brytyjską organizację zajmującą się ochroną ptaków).

Ten dźwięk jest odpowiednio wyprofilowany, to znaczy ani za cichy, ani za głośny. Nie drażni ucha, jak wiele tzw. dźwiękowych zabawek i przede wszystkim – nie jest sztuczny. Bo to przecież głosy najprawdziwszych ptaków.

Zabawki dla dzieci

Oprócz samego dźwięku, taki ptak wygląda dokładnie, jak jego odpowiednik w naturze. Wszystkie są wielkości ok. 15-18 cm, milutkie, pluszowe, delikatne w dotyku. Oczywiście z odpowiednimi certyfikatami bezpieczeństwa.

Trzeba naciskać, żeby wydały dźwięk. Idzie za tym cała gama ważnych elementów integracji sensorycznej: dziecko patrzy na ptaszka, kojarzy, porównuje z oryginałem, zapamiętuje wygląd, co dla rozwoju inteligencji przyrodniczej ma ogromne znaczenie. Dalej, ćwiczy dłonie naciskając pluszaka i oczywiście słuch.

Mając kilka takich ptaków w domu, można się z dzieckiem bawić w „Zgadnij jaki to ptak?” albo „Jakiego ptaka mam na myśli, kiedy mówię, że ma zielone piórka na skrzydłach i czerowną czapeczkę?” (i tu opis ubarwienia i cech charakterystycznych poszczególnych ptaków).

Logopedyczne zabawki

Lubię zabawki pomagające rodzicom w twórczej zabawie. Te uwrażliwiają na naturę, zaznajamiają z tajnikami ornitologii i zachęcają do zabaw logopedycznych w naśladowanie zwierząt. Wiedząc jak wygląda pluszowy ptaszek, możecie pokusić się o spacer i obserwację prawdziwych ptaków, czyli zabawę w małego ornitologa. A może te żywe ptaki odpowiedzą na wezwanie pluszowego przyjaciela?

Wykorzystując zainteresowanie zabawką i odgłosami prawdziwych ptaków, zachęć dziecko do naśladowania. Na małych karteczkach wypisz nazwy ptaków. Wrzućcie je do kapelusza, losujcie i naśladujcie każdego dnia:

  • bocian – kle, kle, kle
  • kos – gwizdanie (im więcej prób tym lepszy efekt)
  • gołąb – gruchu, gruchu
  • wrona – kra, kra, kra
  • wróbel – ćwir, ćwir, ćwir
  • jaskółka – kiri, kiri, kiri
  • gęś – gę, gę, gę
  • kaczka – kwa, kwa, kwa
  • kura – ko, ko, ko
  • kukułka – kuku, kuku, kuku
  • indyk – gul, gul, gul
  • dzięcioł – stuku-puku, stuku-puku
  • sowa … uhu, uhu, uhu
  • skowronek – tirli, tirli, tirli

Ten artykuł powstał dzięki współpracy ze sklepem KaRoKa.pl, dzięki któremu możemy się cieszyć odgłosami przyrody i zabawą w ornitologów.